

Odmiana ta wytwarza wysokie, łukowato wygięte pędy, które przewieszają się w ¾ wysokości. Są one koloru zielonego z charakterystycznym białym paskiem pośrodku. Kępa osiąga ok. 150 cm wysokości oraz 80-100 cm średnicy. Jesienią jej liście przybierają rudych odcieni. Czerwone kwiatostany pojawiają się początkiem września. Z czasem przybierają srebrzyste odcienie, aż w końcu bieleją i przybierają bardziej puszystą formę.
Miskanty dobrze czują się na miejscach słonecznych i wilgotnych (nie mokrych). W pełnym słońcu będą pięknie kwitły i przebarwiały się, ciesząc właściciela ogrodu przez większość sezonu - także zimą. W lekkim półcieniu roślina również będzie dobrze rosła. Gleba powinna być umiarkowanie żyzna i żyzna, są tolerancyjne względem pH - choć najbardziej odpowiada im lekko kwaśny odczyn.
Miskanty są mrozoodporne, jednak w przypadku surowych zim, lub młodych, świeżo posadzonych sadzonek zaleca się okrycie rośliny. Kłosy warto zostawić na rabacie do wiosny, np. związane w snopek - będą zdobić ogród zimą, a przy okazji stanowić świetną ochronę przed mrozem, przed zbieraniem się śniegu i wody w centralnej części kępy. Wiosną należy je usunąć, by zrobić miejsce nowym źdźbłom.
Ze względu na swoje rozmiary, odmiana polecana jest głównie do dużych ogrodów. Regularne kształty kępy i przyjemny szum poruszanych na wietrze źdźbeł sprawia, że roślina doskonale nadaje się do sadzenia w miejscach wypoczynku lub nad oczkami wodnymi. Bardzo ładnie wygląda jako soliter, ale również świetnie sprawdza się w roli sezonowych osłon czy żywopłotów. Miskant ten znajduje szerokie zastosowanie w ogrodzie. Chętnie wykorzystywany jest zarówno w nowoczesnych aranżacjach, jak i w ogrodach skalnych czy w stylu japońskim. Stanowi doskonałe tło dla kwiatowej rabaty, w połączeniu z hortensjami bukietowymi czy ogrodowymi. Pięknie prezentuje się również na rabatach stworzonych z późno kwitnących bylin, np. ze słonecznikiem, rudbekią czy rozchodnikiem. Lubi również towarzystwo krzewów liściastych, tj. berberysy.
Opis